HOLA!

Como esta? Hoe gaat het?
Mijn spaans blijft lastig, dus ik zal verder gaan in het Nederlands. Hebben jullie de hittegolf van dit weekend overleefd of viel het tegen? Ruud, hoe was je partynight zaterdag van 3 verjaardagen?

Met mij alles goed! Helaas heb ik geen bereik met mijn phone (zal eens 1x meezitten) dus ik kan niet bellen of smsn. Jullie ook niet naar mij. Ik kan hier mailen, dus ik houd jullie op deze manier op de hoogte! Het is hier 7 uur vroeger, grappig he?

Gisteren een reis van 29 uur achter de rug met een record van 4 vliegreisjes. De eerste 20 uur gingen erg snel: slapen,kletsen, filmpie kijken en af en toe stoer in mijn Spaanse boek kijken! We hadden na 2 ritjes een stop van 5 uur, dit was het echte inkakmoment. De laatste 2 vliegreisjes instappen, riem vast en slapen maar!

16-7-2007
Sorry,moest gisteravond eten,dus kon mijn stukkie niet afmaken. Tijdens al onze vliegreisjes was er nog even paniek in de tent...onze koffers waren wl.niet meegenomen in het vliegtuig vanaf Caracas. Zoals John altijd zegt: Het Komt Altijd Goed, lagen ze na vliegreis 4 gewoon op de band: iedereen was zo blij!

We werden opgehaald door een paar Colombiaanse meiden van het project. Lena, het meisje waarbij de 3 MN gaan slapen was er ook. Hele leuke griet en kon ook nog eens goed Engels praten: JOEHOE! Het enige nadeel...2 grote honden:oei! We zullen zien... Ik voel me helemaal thuis tussen mijn lengtegenoten. Wat een vriendelijke mensen

We werden met een busje (koffers op het dak) naar een hotel gebracht. Met de 3 MN op de kamer geslapen: Maghen, Margret en ikke. Rond een uur of Dat redden we de komende weken hoor,lachen!

Omdat we geen horloge,klok hebben was ik al om 8 uur wakker. Helemaal klaar toen Maghen zei dat we nog 3 uur konden slapen...bedje maar weer ingekropen. Fruit ontbijt op straat en daarna een leuke kennismaking met de Colombiaanse vrijwilligers in het buurthuis. Dit buurthuis is voor een soort opvanghuis waar straatkinderen of arme kinderen terecht kunnen. Ze krijgen daar eten, mogen douchen en ze kunnen lekker spelen. Wat een contrasten hier: mensen en buurten zoals bij ons en dan zulke wijken waar de mannen onder het smeer zitten en sleutelen aan auto´s, straatkinderen die zich de vorige jaren nooit gedouched hebben en het stinkt er onwijs.

Daar tussen staat ook het buurthuis, maar als je ziet hoe gezellig ze de muren hebben geschilderd,geweldig. Echt zo enthousiast en aardig zijn ze. We kregen een lunch die zo groot was dat Sonja Bakker ervan zou schrikken. Sommigen kunnen totaal geen Engels en wij un poco (beetje) Spaans, maar met handen en voeten kom je heel ver.

Aan het einde van de dag gingen we met de taxi naar het huis van Lena,ons gastgezin. Bang voor de 2 grote honden,maar die vielen hartstikke mee: look like Goldenretrievers (schrijf je dat zo?) De hele fam stond ons op te wachten. Gelijk een zoen en onze koffers werden naar binnen gedragen. gezellig gezeten en daarna naar onze kamers. Een 1,5 persoonsbed met z´n 2-n en een 1 persoonsbed. Zij slapen nu op matjes bij elkaar...wat gastvrij weer he? Na het heerlijke diner,liepen we met de hele fam een rondje.

Daarna kwam de topper van de dag: ik had een cd vol Nederlandse en grappige Engelse liedjes meegenomen voor Lena. We hebben toch staan dansen...als eerste de vogeltjesdans, luv, kedeng kedeng, hoofd schouders knie en teen. Zo gelachen, wat ze doen met alles mee! Een glaasje rode wijn en toen gingen we helemaal los...Leuke eerste, onvergetelijke avond dus!!!

Adios!!! Tot de volgende keer maar weer... liefs Marjolein