ALWEER OP DE HELFT!

Buenos noches!
Hoe is het met jullie? Lekker vakantie aan het vieren? Bedankt voor de reacties, leuk om te weten dat mijn verhaal gelezen wordt. Hoe is het weer bij jullie? Hier valt het wat tegen..in juli en augustus regent het normaal gesproken nooit, maar nu... ´s Nachts valt het met bakken naar beneden en overdag nu ook vaak: BOE! We hadden zelfs lekkage in onze slaapkamer, maar de Colombiaanse beker die we hadden gekregen doet het goed.

We zitten alweer op de helft...het gaat zo snel!We hebben een heel druk programma en maken veel mee. We zien veel narigheid en armoede, maar er zijn ook zoveel mooie dingen! De mensen zijn heel aardig, gastvrij en aanhankelijk. Je wordt begroet met een zoen op de wang en meestal een hug! Medellin is een grote stad en het stinkt er toch naar uitlaatgassen. Gelukkig woont Lina meer de berg op. Je hebt ´s avonds een prachtig uitzicht over de stad met al zijn lichtjes. Het verkeer is echt eng: Wie kan er nog voorbij wie? Het lijkt wel een wedstrijd.

Het eten is lekker, ´s morgens altijd fruit met erepa. Lunch is meestal een bord met rijst, kip en salade. Dinner is de ene avond bij je gastgezin en de andere dag met de hele groep samen in de stad. ´s Morgens gaat om 7.30 het wekkertje: snel omkleden, 8.00 ontbijten en om 8.30 met de taxi naar het verzamelpunt buurthuis Casa Karah. Daar gaan we in onze buddgroepjes uit elkaar. Ik zit met Niels en Selwin in een groepje en het is erg leuk! Twee dagen werken we aan 1 project wat de Colombianen hebben opgezet. Het zijn echt supergoede projecten en ze worden gefinancieerd door sponsors, ook helpen er veel vrijwilligers mee.

Wij begonnen bij het straatkinderencentre! We gingen met 2 Colombianen de straat op om lijmsnuivende kinderen proberen mee te krijgen naar het Centre. Dat is een heel groot gebouw (lijkt op een middelbareschool) waar de kinderen gratis kunnen eten, drinken, douchen, relaxen en spelen. Er mag alleen GEEN lijm mee naar binnen. Dit vond ik het interessantste project. Heel heftig om te zien hoe kleine kinderen met een potje lijm onder hun mond zitten. Zo blij als je zien (omhelsen, praatje), maar ze kijken erg wazig en sommigen wankelen. Als je de verhalen hoort, is het soms niet te geloven: mishandeling, drugs, verkrachting, sexueel misbruik, prostitutie...en op deze leeftijd al.

Wij hebben allerlei activiteiten gedaan met de kinderen toen we met een busje kinderen naar een park gingen: lummelen, voetbal, estafette en frisbee. Geweldig vonden ze dat, gewoon weer kind zijn! In het Centre hebben we een waterballonnenwedstrijd (raadt eens wie gelijk nat was?),aardappelrace en bekertjesvoetbal gedaan. Een geweldige dag hebben we gehad. Wat een goed werk doen deze begeleiders/vrijwilligers. Iedereen is zo lief en enthousiast. De kinderen kunnen zelf bepalen of ze heen willen of niet. 2 Straatwerkers gaan elke dag de straat op om een praatje met ze te maken en te vragen of ze meekomen.

Recyclecentrum: hier kunnen mensen spullen brengen en krijgen ze een kleine vergoeding. Vaak zijn families de hele dag bezig met het grutten tussen vuil om een kar vol bij elkaar te sprokkelen, daar kunnen ze dan net van leven. Deze spullen (papier,metaal etc) worden weer verkocht. Wij hebben het papier gescheiden van alle andere troep uit vuilniszakken. Je komt van alles tegen: rontgenfoto´s, gaasjes, echo´s etc. Zelf was ik wel een beetje bang voor mogelijke spuiten.

Casa Maren is een opvanghuis voor hele arme kinderen uit de bergtop. Gisteren hebben we 6 huizen (kun je zo wel noemen?) van binnen gezien. Het lijken net de hutten van huttendorp. Met z´n 5-n in een bed slapen, geen stromend water en een kamer van 2m bij 2m. In het buurthuis hebben ze 2 groepen: 1 ´s morgens en 1 ´s middags. De kinderen zijn 5 t/m 12 jaar en krijgen allemaal eten+drinken, vooral bonen omdat die goed zijn voor de maag + een fruitsapje. De kinderen kijgen les en er zijn leuke activiteiten. Het zijn zulke schatjes allemaal...jammer dat je door ons taalgebrek niet alles kunt verstaan. We hebben gisteren een voorstelling gedaan met de vingerpoppetjes die ik meehad, echt lachen! Vandaag hebben we geholpen met het neerzetten van een speeltuin naast het opvanghuis. De 2 schommels hadden de vorige groep al neergezet. Niels en ik hebben de omheining (bamboestokken met touw erdoor) gemaakt en de geulen gegraven voor de zandbak, dit samen met de drugsdealers uit de buurt.

Morgen gaan we naar het laatste project: Casa Karah. Ook een buurthuis, maar voor straatkinderen. Deze moeten van hun ouders de straat op om geld te verdienen. ´s Morgens gaan we naar het armenhotel, waar grote families in 1 kamertje bij elkaar wonen: schijnt erg heftig te zijn. Daarna gaan we activiteiten met de kids doen. Dat de meeste kinderen hier niet zo fris ruiken en vieze kleren aanhebben, maakt helemaal niks uit. Je wilt ze gewoon knuffelen...

Zaterdag gewerkt,om 19.00 thuis, douchen bij de zus van Lina (geiser is kapot door de blikseminslag). Mijn haar werd gestyled door Alexandra en toen met alle Colombianen + Nederlanders van het project naar een salsatent geweest. Deze muziek hoor je hier overal. Echt onwijs leuk gehad en lekker gedanst.
Ruud...bereid je alvast maar voor!

Dit weekend gaan we een weekendje weg naar een boerderij. We zijn allemaal moe, omdat we geen enkel dagje vrij hebben en vaak pas om 23.00/24.00 in ons bed liggen. Volgende week aan onze presentaties werken, naar het meisjeshuis van Frank van Rijn, een museumbezoek + shoppen in Medellin en het afscheid van de groep + familie.

Dat zal best moeilijk zijn, want mijn familie is echt zo lief! We werden al gelijk de 3 dochters genoemd. ´s Morgens worden we uitgebreid uitgezwaaid en gezoend. Ze staan ons al op te wachten als we thuiskomen: ha ha. De familie bestaat uit: Lina, zus Alexandra met haar man + 2 kinderen (zij wonen 3 huizen verderop, maar zijn er vaak), zusje Jessica, tante + nichtje (zijn gisteren net vertrokken) en de 3 honden. Nu is Bibiana ,de dochter van de tante, er...kan allemaal hier.

Vandaag was echt een rare dag voor ons allen: vanmorgen hadden 2 jongens al wat naars meegemaakt wat je aan het denken zet en toen we terugkwamen uit het werk hoorden we van het trieste nieuws uit Hoogwoud. Ook was er een kennis van 2 vrijwilligers overleden. Iedereen was ontdaan en in mineurstemming. Bij jullie zal het incident ook wel ingeslagen zijn, echt zo erg!

Zo, jullie zijn weer op de hoogte van mijn drukke leventje hier! Hoop ook snel wat van jullie te horen...Wie het nog leuk vindt kan nog meer lezen op de hipsite: hip92.xplorelogs.nl
Hier staan ook foto´s op!

Veel liefs, Marjolein