HET DAK IS ERAF!

Woensdag nadat ik een stukje op mijn site had gezet, gebeurde het meest onverwachte! Ik was net thuis gore TZ aan het eten, toen het onwijs begon te waaien en al het zand begon te stuiven. Het begon even te regenen, maar het stopte toen ik mijn regendans deed. Kreeg van iedereen kritiek in het familiehuis, want het was mijn schuld dat de regen stopte: ha ha ha!

Ik ben in die tussentijd snel naar mijn kamertje gelopen in het donker, want we hadden lightsoff en...nog maar net binnen of het begint me daar toch te regenen! Op de tast met mijn zaklamp mijn korte broek aangedaan en heerlijk in de regen gestaan...Daarna alle emmers/bakken buitengezet. Wat een lekker Nederlands gevoel: op mijn bedje liggen met een pak Ghanese "tuk tuk" in het pikkedonker, waccinelichtje aan, mijn nieuwe pakketjes openen + brieven lezen met op de achtergrond het getik van de regen. Gelukkig was het die nacht ook een stuk koeler.

Volgende morgen was iedereen vrolijk, want er was nu volop water! Spatteren met mijn eigen regenwater, wat was ik trots. Het gelukkige gevoel verdween echter, toen ik op mijn school richting school fietste. Door de harde wind waren vele huizen + stalletjes waar ze eten verkopen verwoest. Overal lagen electriciteitskabels op de grond, rondslingerende troep en timmerende mensen. Ruud, als je hier toch huizen zou moeten controleren, dan is alles afgekeurd. Vooral in de arme wijk waar ik woon en werk. Alle huizen zijn van hout (sommigen hebben wel cement gebruikt) en het dak van spaanplaat.

Ik reed het straatje van mijn school in en kreeg de schrik van mijn leven: het hele dak is er door de storm afgewaaid! Het spaanplaat hing in de bomen 10 meter verderop. De eigenaresse huilen...zo sneu! Alles wat ze in de jaren heeft opgebouwd, was weg! Geld om een nieuw dak te bekostigen is er namelijk niet. De kids hebben de afgelopen dagen weinig gedaan, want naar binnen kunnen ze niet. Zonder dak is de zon veel te fel en het is een chaos binnen. Het bijzondere hier is dat ze alles snel accepteren, want het is godswil.

Donderdag heb ik goed met de eigenaresse gepraat en haar vertelt van de plannen die ik al had gemaakt. Het dak is nu natuurlijk prioriteit nr 1 en dat ik dat wil bekostigen van het ingezamelde geld. Ik heb iemand nog nooit zo blij gezien: tranen rolden over haar wangen, god heeft mij gestuurd, god bless me en ik werd omhelsd. Ik was zo blij dat ik eerst goed had nagedacht en gewacht had met de besteding van het grote geld. Stel je voor dat al het geld al op was? We hebben gelijk de balans opgemaakt en 1000 euri, kunnen ze onmogelijk betalen. We houden het nu nog even onder ons, zodat ouders ook helpen met het opbouwen. Nu druk bezig met het regelen van allerlei dingen. Zo lief: als eerste ging Nafisa naar haar opa (die wordt zeer gerespecteerd), voordat hij een aanval zou krijgen. De arme man maakte zich ook zoveel zorgen om het dak en hij was nog maar net uit het ziekenhuis.

Zaterdag (gister) zussendag! Met Josephine echt een superdaggie gehad. Om 6.00 uur gesport tussen alle Ghanezen. In rijen doen ze dan allemaal oefeningen, wat lijkt op een voetbalwarming-up (alleen dan langer)! Aan het einde van de les grondoefeningen in groepjes van 10 mensen. Wat een goed gevoel om weer eens wat aan mijn conditie te doen en dat op slippers: ha ha ha. Daar kreeg ik van iedereen opmerkingen over: kon ik niet eens schoenen kopen? Snel spatteren thuis, opgemaakt en mijn nieuwe jurk aangedaan. Even snel naar de spoedvergadering van school die om 8.00 zou beginnen, maar om 10.00 pas begon. Helaas toen moest ik er vandoor, omdat ik naar een Christelijke bruiloft ging.

Wat een feest in de kerk, echt mooi! Wat een verschil met de Islamitische bruiloft. De kerk was versierd met rode/witte balonnen + slierten aan de ventilators en overal nepbloemen. Na: het jawoord, de ringen, verschillende preken, tekenen van verschillende documenten, het aansnijden van de taart werd er flink gedanst! Ze geven geen feest zoals wij in Nederland 's avonds, maar doen dit gewoon overdag in de kerk. Als laatste kreeg iedereen een klein plastic tasje met daarin een pakje limonade + zakje met koekjes. Voelde me net weer op een kinderpartijtje.

Nog even over de markt geweest, want we moesten gezien worden volgens mijn zus! Buiten de markt hebben ze ons ook gezien, sjouwend met een gastank! Zie je het al gaan, 2 opgedirkte dames...mijn zus op hele hoge hakken en met een loodzware GASTANK! Aan de kant van de weg eten gehaald en thuis opgegeten. Even siesta tot 21.00 en toen was het PARTYTIME! Gezellig ergens wat gedronken met mijn zus en Sanderijn die bij mij was te slapen. Nog even de club in...en vandaag de kerk weten te ontduiken! Ja, ik had een goede reden: ik had visite!!!

Voorlopig zal dit mijn laatste mail zijn, aangezien ik de aankomende dagen erg druk ben...
- Woe avond: heb ik mijn afscheidsdiner met de vrijwilligers (leuke traditie), want als ik terugkom naar Tamale met Ruud zijn er al veel aan het reizen.
- Do ochtend: laatste ochtend op school, want daarna hebben ze 2 weken vakantie. Zo jammer...ik vind ze zo lief de kinderen! 's Avonds vertrekken Josephine en ik naar Kumasi. Ze hebben daar nl. een huis, het huis in Tamale huren ze en dit wil ze graag aan mij laten zien. Lijkt me echt superleuk, maar mijn zus is op en top Ghanees...dus wie weet veranderen de plannen nog?!?
- Zaterdag reis ik nog wat uurtjes naar Accra met de bus en ga ik 's avonds Ruud van het vliegveld ophalen.

Ja, ik word steeds zenuwachtiger en heb praatjes voor 10. Nou dat vinden ze hier natuurlijk niet erg, want wat ik hier het meest doe is SOCIALISEN!!!

Wat leuk dat mijn site opstond tijdens de ouderavond! Zo leuk de stukjes van groep 3 + verschillende ouders te lezen, ik wens groep 3 heel veel succes met het project over water. Als jullie wat willen weten, wil ik jullie altijd helpen he? Dan de vraag over het waterdragen. Ja, ik heb wel eens een halve emmer water op mijn hoofd gehad: dat is te doen...met een soort tulband eronder. Als ik er geen lap stof onder doe, doet mijn hoofd echt zeer: AU AU AU!Knap dat zij dat wel kunnen, he?

Veel liefs, een stuiterende Lein