Just an ordinairy day in Tamale!

Hello everybody!
How? Afkorting van "How are you", zoals ze hier zeggen...Wat hoor ik nu? Van lekker buitenzitweer naar een sneeuwbui? Kom net bij Office (mijn organisatie) vandaan en was zo verrast: heb van 2 mensen een grote envelop gekregen waarvan ik het nooit verwacht had. Familie Koeleman en Kees + Jaqueline helemaal SUPER. Wen en Clau jullie kaartjes waren ook zo leuk om te lezen. Mijn kamertje is echt zo leuk met al mijn kaartjes + fotos's en kleurplaten aan de wand. Kan heerlijk tutten...Aangezien de tijd nu vliegt, zou ik nu geen kaartje meer naar me toe sturen, want wl. ontvang ik hem dan niet meer. Sms-n kan natuurlijk wel!!!

Vandaag leek het me wel eens leuk om jullie te vertellen hoe een Ghanees dagje van mij eruit ziet! Ok, houd je vast! Rond 6.00 word ik zwetend wakker, als ik buitenslaap 5.00 door de moskee, en sla ik mijn wikkeldoek om me heen. De vrouwen van mijn compound zijn al druk aan het sweapen (vegen met een bosje rietstengels) en de muziek staat lekker hard aan. Ik groet mijn buren en we lachen. Zij kunnen geen Engels praten en ik alleen small small Dagbani, maar met wat handen en voetenwerk kom je een heel eind. Ik loop (tegenwoordig fiets) naar het familiehuis wat straten verderop. Onderweg schreeuwen alle kinderen: "Slemienga, hello!" Met de volwassene maak ik het praatje in het Dagbani: "Goedemorgen, hoe gaat het ermee?" Geweldig vinden ze dat allemaal. Je kunt je wel voorstellen dat ik daar 10 min mee bezig ben.

Als ik bij het familiehuis ben, word ik door iedereen begroet van dat compound. Als ik een grote boodschap moet doen, dan moet ik om water vragen. Alle restjes vies water worden dan bij elkaar gegooid in een emmer. Iedereen weet gelijk dat je moet, maar dat maakt na een paar keer ook niet meer uit. Nadat je klaar bent met je bolletje, leeg je het "modderwater" in de wc! Alle plasjes gaan gewoon op 1 hoop. Wc-papier mag niet in de wc, dus dit gooi je in het vuilnisbakje ernaast! Zie je het nog zitten Ruud? Jij als grootgebruiker nr 1! Hier gebruiken ze voor het afgeven van hun kont hun linkerhand.

Dan wordt er thee voor mij gezet en brood gehaald. Ik zit rustig langer dan een half uur te wachten, terwijl ze weten dat ik om 8.00 moet beginnen. Na het eten ga ik terug naar mijn kamer (weer iedereen groeten) en vul ik mijn emmer met 1/4 water uit mijn jerrycan. Deze 1,5 week is er al geen water meer, dus ik heb mijn kleren niet gewassen en krijg elke keer een emmertje met wat water mee vanuit het fam.huis. Met een plastic yoghurt bekertje gooi ik water over me heen. Ik sta zo heerlijk te spatteren in een hokje in de buitenlucht.

Daarna snel omkleden, tas inpakken en op de fiets naar school. Vanmorgen wilde ik net weggaan toen mijn buurvrouw met haar trouwfotoalbum me op stond te wachten. In Nederland zeg je dan: "Daar heb ik geen tijd voor, moet nu te werk!" Het is hier erger om onbeleefd te zijn, dan te laat te komen. Dus alle foto's bekeken en een uur later op school.Het hele ritueel van schreeuwende kids + groetende mensen gaat door...heuveltje op, water kopen bij mijn vaste stek en zodra ik de school nader, komen alle kinderen op me afgerend: "MadameLein, Madamelein!" Ik word dus echt heel welkom ontvangen, daarna ook nog door de leerkrachten. Handje klappen met iedereen en daarna brengt een kind een plastic stoel voor mij naar buiten om op te zitten. De meeste kinderen worden gebracht voorop de motor van hun vader en dat is altijd leuk om te zien.

Om 8.20 gaan ze per klas in een rij staan (heb ik geintroduceerd) en bidden + zingen ze. Tijdens het laatste lied marcheren ze de school in. Wat doe ik op school? Ik geef les aan nursery 2 + class 1, neem kinderen apart voor extra oefening, kijk bij de leerkrachten en geef ze daarna adviezen, geef gezamelijke adviezen, speel met de kinderen in de pauze of gezellig kletsen met mijn collega's. De laatste tijd ben ik veel weg, omdat ik adviezen, tips, een schoollijn, schoolrooster, aanbevelingsbrief en dit alles in het ENGELS aan het schrijven ben. Daarnaast moet ik veel regelen voor het ingezamelde geld.

Wat heb ik al kunnen kopen?
- School helemaal geverfd van binnen en buiten
- Kast met slot voor in het kantoor waar alle schoolmaterialen nu inzitten
- Buiten speelgoed: ballen, springtouwen
- lesmateriaal: gekleurd papier, speelklokken, alfabetspeelgoed etc
- 2 klokken, omdat niemand een horloge heeft!
- Huishoudelijk materiaal: drinkbekers, bakken waarin ze het eten kunnen serveren, waar ze hun handen in kunnen wassen etc.

Waar ben ik nu mee bezig?
- Vanaf morgen gaat een artist op de muren buiten en binnen tekeningen maken: alfabet, cijfers, dieren
- Ik wil 2 wc's + 2 plasplaatsen neerzetten op het terrein. Ik ben al druk met de onderhandelingen bezig, gaaf he?
- Een plaats om te koken, want nu gebeurt dit in het 3e lokaal. Als we een kookhut kunnen maken, dan kan class 1 ook in een apart lokaal!
- First aid box kopen
- Een verranda. Omdat het hier in het noorden heel stoffig is, is de klas ook heel stoffig. Elke ochtend moeten de kinderen sweapen en leerkrachten ook. De kinderen eten nu in de pauze in een klaslokaal, maar anders kan dat mooi buiten. Aangezien het overkapt is, is het ook geen probleem in het regenseizoen.

Wat een goede ideeen, he? We kunnen zoveel doen van het geld: ben zo blij! Morgen ga ik het de eigenaresse van de school vertellen. Musah van Norghavo helpt me met het opzetten van alles, want het is nogal wat.

Maar waar was ik gebleven? O,ja: rond 14.00 word ik uitgezwaaid door vele kinderen en rijd ik op mijn fiets naar town. Onderweg ff wat fruit of eten kopen. Wat doe ik in town? 1x in de week naar het internetcafe, waar ik mijn site check. Het is zo leuk om alle reacties te lezen. Mijn inbox zit propvol met 50 mailtjes, maar ik heb me er al bij neergelegd dat ik ze toch niet kan checken in dat uurtje! Ik zet mijn nieuwe verhaaltje op de site en dan is mijn tijd om. Ik spreek vaak af met andere vrijwilligers of mijn Ghanese collega's. Gezellig wat drinken, markten, naar iemand zijn huis, kaarten posten...elke dag vliegt de dag, het is misschien in Nederland niet voor te stellen.

Op mijn fietsie terug naar het familiehuis. Het is trouwens onwijs gevaarlijk op de fiets: hier mag iedereen elke richting oprijden, mensen lopen midden op het fietspad, inhalen doe je links of rechts en er staan om de paar meter 2 paaltjes (die van de foto) op de weg. Ik ben er nu al aangewend, maar elke dag is het weer bijzonder. Rond 18.00 ben ik ongeveer in het familiehuis en iedereen groet me hartelijk. Welcome, how? Gezellig kletsen met iedereen en tussen 19.30-20.30 eten. Daarna nog ff kletsen of met mijn zus op visite naar 1 of andere vriend. Zo grappig, dan kom je bij zo'n iemand, haar vrienden hebben een tv, dan wordt er een dvd van Westlife of Marc Anthonie opgezet waar we dan de hele tijd naar kijken. Geen gezellig praatje dus...ha ha, lachen toch?

Rond 21.00/21.30 lopen naar mijn eigen kamertje, met alle begroetingen uiteraard. In mijn compound weer lachen met handen en voetenwerk en eindelijk BINNEN! Bloedje heet, ventilator aan die warme lucht blaast, mijn dagboekje schrijven onder het genot van mijn ipod en soms een kopje thee. Dan komen er vaak kinderen voor mijn raam staan schreeuwen...ooo ik ben ZO POPULAIR! Rond 11.00 of later nog even plassen in hetzelfde hokje waar ik spatter: hurken en plassen...zit een klein gaatje in de muur waar het naar buiten kan lopen. Finally Sleepingtime!

Het weekend is uiteraard weer een ander verhaal, maar daar hebben jullie al zoveel over gehoord! Dit weekend was ook weer lovely.
- Vrijdag: uiteten geweest met alle vrijwilligers, omdat er 2 weggaan + 1 jarige. Daarna met een klein groepje naar een club geweest.
- Zaterdag: We zouden met de familie naar het zwembad gaan, omdat Leonie maandag vertrok, maar toen we er aankwamen was het niet open: geen water! 's Avonds waren we met z'n 3-n uitgenodigd om bij Peter, medewerker van Norghavo, spaghetti te komen eten. Echt zo lekker gegeten + 2 pannenkoeken als toetje. Met mijn zus Leo nog een local drankje toe gedaan, jeetje wat een sterk spul! Onwijs gelachen...
- Zondag: Eerst 4 uur lang naar de kerk, kon er echt niet meer onderuit. Jeetje wat ongelofelijk saai was dat zeg! Viel bijna in slaap en we zaten nog wel vooraan, terwijl mijn papa stond te preken. Ingredienten gehaald op de markt voor het feest van Leo 's avonds. De eigenaresse van de school was jarig (30) en dus daar moest ik ook nog heen. Ik was de eregast en moest daarom de speech van 3 a4tjes in het Engels voorlezen...mijn god! Er is ook nog even gebeden voor mij: Haleloeja! Daarna weer 2 uur later dan verwacht terug naar huis. Heerlijk gegeten, geholpen met de afwas en 's avonds gedanst! Echt superjammer dat Leo nu weg is, we hadden het echt zo leuk samen. Veel gelachen...samen durfden we ook wel tegen alle Ghaneze mannen!!!
- Maandag: ik zou om 4.30 Leo uitzwaaien, maar helaas werd ik om 6.00 pas wakker. Mijn wekker was niet afgegaan: hoe Ghanees ben ik al?

Wat een verhaal weer, he? Ruud nog 10 nachtjes slapen...

Tot snel allemaal!
Veel liefs, Marjolein