DE MALARIAMUGJES HEBBEN MIJ NU OOK TE PAKKEN!

Sorry dat ik een tijdje niks van me heb laten horen, maar als enige van de 2 ben ik nu ook de pineut! De afgelopen dagen was ik erg moe en zondag had ik hoofdpijn, dus maandag heb ik me op malaria laten testen en balen ik heb het! En dat een dag voor het grootste feest: O, No!

Vrijdag kreeg ik gewoon mijn 1e pakketje van Ruud, echt zo leuk en lekker! Het cocosbrood is echt zo lekker op het witte, stokbroodachtige brood hier! De spulletjes voor school zijn ook erg handig! Had wel even mot met de man van het postkantoor, hij wilde mijn geliefde pakketje openmaken: schijnt hier normaal te zijn. Hij haalde alles eruit: boeh! Je brief Ruud + de kaarten van Chan en Han waren een leuke verrassing! Maar dat was nog niet alles...ik heb deze dag ook superleuke post gehad van mijn eigen klassie! Ik heb echt zo genoten van jullie lieve verhaaltjes + tekeningen op de achterkant van het a4'tje. Es en Peter bedankt! Dan mis ik mijn GROTE rakkers in Nederland wel hoor...

Het weekend was zo onwijs GAAF! 1 van de leukste weekendjes, omdat we de school gingen verven. Za van 8.00 - 18.15 bezig geweest en zon van 11.00 - 18.30. Ik ging in mijn t-shirt met gestreepte rok heen + een doek om mijn hoofd (een prachtige combi)en onder de verfspatten weer terug. Ik was helemaal kapot, maar zo voldaan! Ik ben ook zo trots, want het is echt prachtig geworden. De lokalen zijn lichtoranje (peach) en het onderste stuk van de muren appelgroen. De raamvensters wit, dus het klaslokaal ziet er lekker fris uit. Buitenkant van de school is ook peach, met als onderste kleur donkerbruin. Raamvensters wit en de deuren blauw geschilderd.

Twee leerkrachten hielpen die nog nooit een kwast hadden vastgehouden en 3 broers van kinderen die painters waren als bijbaantje. We hebben onder het verven ook zo'n lol gehad, erg gezellig dus! Ik wil jullie allemaal bedanken voor jullie bijdrage, want als je ziet hoe blij de leerkrachten, ouders en kids waren, dan weet je dat je echt wat goeds/blijvends hebt kunnen doen. Er komt nog een painter om het alfabet op de muur te schilderen en wat andere leuke tekeningen. Doordat de school er nu heel aantrekkelijk uitziet, hopen we meer kinderen aan te trekken, wat meer inkomsten betekend. Van dat geld kan weer small small een nieuw lokaaltje worden gebouwd. Plannen hebben ze hier genoeg, alleen GELD???

Za-avond was ik uitgenodigd om bij de eigenaresse van de school te komen kijken, die een dansoptreden zou geven met haar groep. Ik had Leonie meegevraagd, dus wij mooi tussen de vrouwen in prachtige kleding zitten op een bankie op de hoek van de straat.Tegenover ons mannen in hun traditionele gewaden (smoks). De muzikanten spelen een ritme en gaan voor iemand staan die dan wordt uitgenodigd om 'de dansvloer' op te gaan en 'zijn dansje' te doen. Als je degene goed vindt, geef je hem muntgeld of briefgeld. Mannen en vrouwen worden om en om gevraagd en ze gingen van het rijtje af. Nafisa zei dat wij ook moesten, dus ik kreeg al een lichtelijke zweetaanval: er stonden zoveel mensen te kijken!

Nog 8 mensen voor ons, staan opeens de muzikanten voor ons neus: huh? Nu al? Leonie moest eerst, dus ik denk...daar knijp ik mooi tussenuit! Wilde net een foto maken van Leo, maar ze plofte al naast me neer. Tja en toen ging de opperdrummer door zijn knieen voor mij. In het begin wist ik echt niet wat ik moest doen. Nafisa zei dat ik haar na moest doen: pootje links en rechts en opeens dacht ik: "Wat maakt het mij ook uit?" Ik gaf serieus waar even een showtje weg: zo gelachen en gedanst op de beat die zij speelden!!! Er kwamen allemaal Ghanezen op me af om munten op mijn voorhoofd te drukken + geld in mijn hand te stoppen. Nafisa was trots op me en Leo en ik hebben er nog lang om gelachen...

Dinsdag Ghana 50 jaar: indepenceday! Om 7 uur zaten we op het politiepark wat omgetoverd was tot een prachtig versierd paradijs in de Ghanese kleuren: rood, geel en groen. Alle mensen waren ook verkleed, zelf had ik een Ghanees sjaaltje op mijn hoofd + een badche. Met een grote delegatie blanken hadden we ons op de tribune geinstalleerd. Om 10 uur begon het spectakel. Eerst werd 'de burgemeester' rondgereden in een auto. Daarna begonnen de soldaten met het marcheren en daarachter sloten alle klassen van scholen die geselecteerd waren aan. Voordat de kinderen hier de school binnengaan staan ze in rijen te wachten. Ze zingen het volkslied, bidden en marcheren dan naar binnen. Het lijkt net of ze dansen over de grond, dus het marcheren zag er ook heel mooi uit. Twee Nederlandse vrijwilligers van onze organisatie deden ook mee, erg leuk om te zien!

Om 12 uur was het af en omdat er niet echt iets te beleven was 's middags ben ik mijn bedje ingekropen: was zo moe! Moet je nagaan, ik had alleen nog maar gezeten! Wilde 's avonds wel weg, dus heb mijn rust gepakt. Na het eten omgekleed en om 21.45 naar Town. Op de taxistandplaats was heel Tamale te vinden, omdat er allemaal optredens waren. Leonie en ik stonden er als enige 2 blanken ook tussen, dus we werden door iedereen aan en nagekeken! Wel handig, want iedereen ging aan de kant voor ons en tikte weer degene voor zich aan: ha ha. Voelde me weer een beetje Maxima, alleen zonder Bea, maar met mijn zus!

Het was echt superleuke muziek, sowieso vind ik de muziek hier erg leuk. Heel vrolijk met een lekker ritme. Het gekke is alleen dat niemand danst, uit respect voor de zangers. Toen de optredens afgelopen waren, was het vrijdansen. We werden omringd door een hele mannenschaar en nadat ze 2x begonnen te vechten om ons, hebben we besloten om te gaan. Het was inmiddels 1.45 en een bekende wilde ons wel even naar club Picorna brengen, waar we een meisje moesten ophalen die bij Leo sliep. Daar gingen we met z'n 3-n op de motor: ja alles kan hier!

Om 3.30 thuis en kon echt mijn ene been niet meer voor de andere zetten. Dat is echt zo raar! Wat een geweldige avond! De dag erna moet ik het natuurlijk wel bezuren, maar dat had ik ervoor over: hele dag op bed gelegen. Vandaag precies hetzelfde verhaal, maar moest van mezelf even een stukkie op mijn site zetten. Verders alles goed, heb medicijnen, alleen erg moe.

Tot snel! Veel liefs, Marjolein